De ultieme feelgood kalender voor liefhebbers van Noorwegen
In januari van dit jaar (2022) startte ik met het maken van illustraties voor mijn eerste echte verjaardagskalender. En ik nam mij voor om alleen maar tekeningen te maken waar ik zelf graag naar zou willen kijken. Dit resulteerde in de 'ultieme feelgood kalender' (aldus ikzelf) voor liefhebbers van Noorwegen. De planning was ambitieus: iedere week wou ik een illustratie afronden. Dus na drie maanden zou de kalender klaar moeten zijn. Die planning heb ik niet helemaal gehaald. Maar dat mag de pret niet drukken: de kalender is af!
In deze driedelige blog deel ik graag met jou de verhalen achter de tekeningen. Misschien inspireert het jou wel om ook eens die kant op te gaan! In dit tweede deel: de maanden mei tot en met augustus.
Mei: Noors huis
Mijn eerste kennismaking met Noorwegen was toen ik drie maanden op een boerderij werkte in de buurt van Oslo. Ik ben heel slecht met jaartallen, maar volgens mij was ik een jaar of twintig. "Why are all the farms and barns red?" vroeg ik op een dag aan Jens, de boer waarvoor ik werkte. "Because it's the cheapest color" zei hij lachend. "And it's tradition" voegde hij er nog snel aan toe.
Ik dacht dat hij een grapje maakte toen hij zei dat de typische rode kleur de goedkoopste kleur is in de bouwmarkt. Maar er bleek wel degelijk een grote kern van waarheid in te zitten. Van oorsprong was de rode verf namelijk een goedkoop bijproduct uit de mijnindustrie. Het was dus een economische keuze, die na verloop van tijd traditie werd. Ik weet niet of de rode kleur nog steeds goedkoper is dan de andere kleuren, maar een leuk weetje is het wel.
Zomaar wat rode huisjes en schuren die we tegenkwamen.
Dan nog even iets over de Noorse vlag in de tuin... Op 17 mei vieren de Noren hun nationale feestdag: de dag van de Grondwet. Overal waar een vlag kan staan of hangen, wappert de Noorse vlag. Op de dag van de Grondwet wordt het ondertekenen van de grondwet op 17 mei 1814 gevierd. Dit wordt gevierd met kinderoptochten, fanfares, traditionele klederdracht en Noorse vlaggen. De grootste kinderoptocht is traditiegetrouw in Oslo, waar kinderen van meer dan 100 scholen meelopen en worden toegezwaaid door de koninklijke familie.
Juni: papegaaiduikers
Ik geef het maar meteen toe: voor deze tekening heb ik een beetje valsgespeeld (of laten we het gewoon artistieke vrijheid noemen)... Voor het landschap heb ik me laten inspireren door het plaatsje Henningsvaer op de Lofoten. Het kleine vuurtorentje op de tekening ligt naast één van de mooiste voetbalvelden van de wereld, waar wij natuurlijk even een balletje hebben getrapt met de kinderen.
Maaaaaaar... papegaaiduikers zitten er niet. De papegaaiduikers zagen we nog weer een stukje noordelijker: in Stø op de eilandengroep Vesterålen.
Fun fact: wist je dat de gekleurde snavel van de papegaaiduiker en niet altijd zo mooi uitziet? In de winter is hij namelijk grijs!
Zie je de rode T op de steen staan? Wandelingen die onderhouden worden door 'Den Norske Turistforening' zijn gemarkeerd met deze rode T. Als je in Noorwegen gaat wandelen zul je ze ongetwijfeld tegenkomen!
(1) poging tot een foto van een papegaaiduiker tijdens een wandeling bij Stø (2) balletje trappen in Henningsvaer (3) de kenmerkende rode T tijdens een wandeling.
Juli: eland
Elanden... wat zal ik erover zeggen... Ik weet niet precies waarom, maar het zijn absoluut mijn lievelingsdieren. Als je een eland ziet, heeft hij / zij eigenlijk iets sulligs... Alsof ze denken 'als ik nu maar heel stil blijf staan staren, dan zien ze me vast niet'. Heel anders dan wanneer je bijvoorbeeld een ree of hert ziet. Die rennen bij de kleinste beweging direct weg. Maar de elanden die ik heb gezien (en dat zijn er inmiddels heel wat) bleven stokstijf staan.
Maar vergis je niet! Zeker in het paarseizoen kunnen de mannetjes flink agressief zijn. Kom dus niet te dichtbij. Ook zijn elanden een zeer serieus gevaar in het verkeer. Hoe het in Noorwegen zit weet ik niet, maar in Zweden zijn er jaarlijks meer dan 5000 aanrijdingen met elanden. Een eland kan wel 800 kilo wegen en het gewicht zit hoog op de poten. Die wil je écht niet op je motorkap hebben!
Fun fact: het gewei van een eland-mannetje (de vrouwtjes hebben geen gewei) kan tot wel twee meter breed worden! In de winter valt het gewei weer af. Ieder jaar groeit er dus een nieuw gewei en ieder jaar wordt het gewei een stukje groter.
Iedere keer als het me lukt om een eland op de foto te krijgen ben ik als een kind zo blij. Dat jonkie in het midden is toch te cute?! Als je naar de laatste foto kijkt snap je vast wel waarom ik zeg dat elanden iets sulligs hebben ;).
Augustus: Zweeds huisje
Ik hoor je denken: "Zweeds huisje?! Dit is toch een Noorwegen kalender?" Klopt. Maar vorig jaar waren we in Zweden en daar stond dit schattige strandhuisje en ik móest er gewoon een tekening van maken.
